Πολλές φορές για να δεχθούμε ευκολότερα πράγματα η
καταστάσεις, δίδουμε ονόματα η χαρακτηρισμούς
που είναι καλοδεχούμενοι γνωρίζοντας ότι στη πραγματικότητα και αυτό
είναι που θέλουμε να αποφύγουμε ,είναι όχι μόνο ανώφελα αλλά και καμιά φορά
επικίνδυνα. Σ αυτή τη κατηγορία θα κατέτασσα και αυτό που λέμε ήπιες μορφές
ενέργειας η πράσινη ανάπτυξη από τη στιγμή που οι δραστηριότητες που
εντάσσονται σε αυτές τις κατηγορίες
ξεφεύγουν από το βασικό τους σκοπό που είναι να υπηρετήσουν τη βιώσιμη αειφόρο
ανάπτυξη και αρχίζουν να υπηρετούν το οικονομικό κέρδος και μόνο.
Η ανάπτυξη μιας συγκεκριμένης περιοχής (κι όταν λέμε
ανάπτυξη, εννοούμε ολοκληρωμένη, κοινωνική ,πολιτιστική και οικονομική),είναι
θέμα των ανθρώπων που μένουν σε αυτή τη περιοχή. Αυτοί θα πρέπει να αποφασίζουν
άμεσα και όχι μέσω αντιπροσώπων. Απαραίτητο στοιχείο για το τι μπορεί να συμβεί
σε μια περιοχή είναι το τοπικό σχέδιο ανάπτυξης μιας περιοχής, το οποίο μπορεί
να είναι στο επίπεδο Δήμου και δημοτικής ενότητας. Αυτό δεν υπάρχει σήμερα στη
Κρήτη σε κανένα Δήμο και σε ελάχιστες ίσως περιπτώσεις στην υπόλοιπη Ελλάδα.
Δυστυχώς δεν φαίνεται να υπάρχει ούτε καν σαν προοπτική. Ακούτε κανένα να
μιλάει γι αυτό; Σκόπιμη η έλλειψη; Σκόπιμη. Αφού αυτή η έλλειψη δίδει τη
δυνατότητα παρεμβάσεων, ελιγμών, προσωπικών εξυπηρετήσεων και τελικά
επιβεβαίωση της μονοπρόσωπης εξουσίας. Όταν για να φτιάξει κάποιος ένα κτίριο
χρειάζεται ένα σχέδιο ,μια μελέτη, φαντάζεστε ότι όταν παρεμβαίνει κάποιος σε
ένα τόπο που έχει ανθρώπους ,κατασκευάζοντας εκτός των άλλων πολλά κτίρια, πόσο
πιο απαραίτητο μπορεί να είναι ένα τέτοιο σχέδιο. Είναι σαν σε μια πόλη, να μην
υπάρχει πολεοδομικό σχέδιο και καθένας αυθαιρετεί. Κάθε ένας κάνει ότι θέλει, όποτε θέλει χωρίς
προβλέψιμο αποτέλεσμα.
Αυτό το αναπτυξιακό
σχέδιο θα προέβλεπε και τη σχέση της περιοχής στην οποία αναφέρεται με τις
ήπιες μορφές ενέργειας(αιολικά πάρκα, φωτοβολταικά, υβριδικά κλπ).Επομένως αυτό
δεν είναι υπόθεση καμιάς περιφέρειας, κανενός ελληνικού κράτους, πολύ
περισσότερο καμιάς μεγάλης ιδιωτικής η δημόσιας εταιρείας η ολότελα άλλου
κράτους. Είναι αποκλειστική υπόθεση των
ανθρώπων που μένουν σε ένα τόπο .Αυτοί θα πρέπει να καθορίζουν την εξέλιξη του
γιατί οι ίδιοι και τα παιδιά τους θα υποστούν και τις συνέπειες.
Αν δηλαδή οι άνθρωποι
σε μια περιοχή εκτιμούν ,ότι η περιοχή τους κι αυτοί μαζί θα πρέπει να έχουν
μια πορεία βιώσιμης ανάπτυξης και σε αυτή την πορεία θα βοηθήσει περισσότερο η
διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος (πανίδα-χλωρίδα)χωρίς να παρεμποδίζεται η
ανάπτυξη του γιατί θα προσελκύσει ανθρώπους ,που η συναναστροφή τους με τους
ντόπιους δεν θέλουν να αφήσει μόνο ευρώ αλλά θα είναι και ανταλλαγή γνώσης και
πολιτισμού, θα απορρίψει τις ανεμογεννήτριες που είναι εμπόδιο στην ομαλή ζωή
των άγριων πουλιών, θα απορρίψει τις τεράστιες εγκαταστάσεις των υβριδικών και
ότι αλλάζει το τοπίο.
Αν θεωρούν ότι ανάπτυξη, δεν είναι η
οικονομική μόνο ανάπτυξη και ότι αυτοσκοπός δεν είναι μόνο τα ευρώ ,αλλά
και η διαδικασία μέσα από την οποία
δημιουργούνται ανθρώπινες σχέσεις ,πολιτισμός και τελικά ανθρώπινες
κοινωνίες, θα απορρίψει την τοποθέτηση φωτοβολταικών στη γόνιμη γη της Κρήτης,
που θα δημιουργεί ανθρώπους «μοναχικούς» με κάποια χρήματα για να συντηρούνται
από το ενοίκιο της γης, άβουλους χωρίς δράση και φαντασία, υπόδουλους του
εύκολου κέρδους(όπως ακριβώς οι επιδοτήσεις μέχρι σήμερα)αλλά θα καταστρέψει τη
σχέση ανθρώπου και γης ,σχέση που καλλιεργούσε πολιτισμό, συλλογικότητα και
αλληλοβοήθεια. Θα καταστρέψει δηλαδή κοινότητες ανθρώπων. Οι άνθρωποι εκ φύσεως
είναι κοινωνικά όντα και ο τρόπος που αναπτύσσεται μια περιοχή θα πρέπει να
ξέρουμε ότι φτιάνει η χαλάει τις κοινωνίες.
Θα προτιμήσουν ας
πούμε τη λιμνο-δεξαμενή ,που είναι απαραίτητη για τη λειτουργία του υβριδικού
και που είναι χωρητικότητας εκατομμυρίων κυβικών νερού να γίνει όπου “ο τόπος
τη χωρεί” αλλά για να χρησιμοποιούν το νερό στη καλλιέργεια της γης και την
παραγωγή προϊόντων.
Ακόμα και τα επιχειρήματα του οικονομικού οφέλους για τον
τόπο και των θέσεων εργασίας που θα προέλθουν από τις ήπιες μορφές ενέργειας
είναι πενιχρά για να πείσουν. Στο Δήμο Γόρτυνας λειτουργούν τρία αιολικά πάρκα
και σύμφωνα με το προϋπολογισμό του 2012,απέδωσαν στο Δήμο το 2011 το ποσό των
45.786,26 ευρώ. Αξίζει τον κόπο να προ-δώσει κανείς τον τόπο του γι αυτό; Άσε
που θα ψάχνει για συκιά μετά και δεν θα βρίσκει.
Φανούρης Οικονομάκης
Γόρτυνα-ανοικτή πόλη
