Πρόσκληση - Αίθουσα Ανδρόγεω ,Δευτέρα 1 Νοέμβρη 2010 και ώρα 18:30

Πρόγραμμα περιοδειών – συζητήσεων Οκτώβρης/Νοέμβρης 2010


Ο συνδυασμός ΓΟΡΤΥΝΑ ΑΝΟΙΚΤΗ ΠΟΛΗ οργανώνει σειρά περιοδειών – συζητήσεων με θέμα :

..κουβεντιάζουμε για αυτοδιοίκηση..
..κουβεντιάζουμε για το δήμο μας..
..κουβεντιάζουμε για το χωριό μας..

Το πρόγραμμα του συνδυασμού είναι το παρακάτω:


Δευτέρα 01/11/10 ώρα 6:30 μμ
Αίθουσα Ανδρόγεω Δήμου Ηρακλείου
Εκδήλωση με θέμα:

 ..κουβεντιάζουμε για αυτοδιοίκηση..
             ..κουβεντιάζουμε για το δήμο μας..
             ..κουβεντιάζουμε για το χωριό μας..
Τρίτη 02/ 11 /10  ώρα 4:30 μμ
Λέντας, Μιαμού, Κρότος, Απεσωκάρι, Φλαθιάκες, Βασιλικά Ανώγεια, Καντήλα, Βασιλική


Τετάρτη 03/ 11 /10  ώρα 10:0 πμ
Σοκάρά, Αποϊνι
                        ώρα 05:00 μμ
Λαράνι, Γέννα, Δούλι, Κόλενα

Πέμπτη 04/ 11 /10  ώρα 06:30 μμ
Κεντρική Ομιλία του Φανούρη Οικονομάκη έξω απο το Γραφείο στους Αγίους Δέκα. 

Υποψήφιοι Δημοτικοί Σύμβουλοι Εκλογικής Περιφέρειας Ρούβα

Υποψήφιοι Δημοτικοί Σύμβουλοι Εκλογικής Περιφέρειας Αγίας Βαρβάρας

Υποψήφιοι Δημοτικοί Σύμβουλοι Εκλογικής Περιφέρειας Γόρτυνας

Υποψήφιοι Δημοτικοί Σύμβουλοι Εκλογικής Περιφέρειας Κόφινα

Ώρα Ευθύνης-Υποψήφιοι Δημοτικοί Σύμβουλοι Αγίας Βαρβάρας



Πριν από 12 χρόνια μας ήλθε ο «Καποδίστριας» και δημιούργησε μεγάλες προσδοκίες για επίλυση των προβλημάτων της τοπικής αυτοδιοίκησης και ιδιαίτερα των ορεινών και προβληματικών περιοχών όπως είναι η δική μας.
Δυστυχώς πολλοί αυτοδιοικητικοί είδαν την αλλαγή μόνο σαν αύξηση του πληθυσμού και των διοικητικών ορίων των νέων δήμων. Επικράτησε η αντίληψη της ποσότητας και όχι της ποιότητας. Στη συνέχεια  έγινε απλή διαχείριση με παλαιές μεθόδους με αποτέλεσμα να προστεθούν και άλλα προβλήματα στα ήδη υπάρχοντα.
Όμως πρέπει να παραδεχτούμε και να επισημάνουμε ότι υπήρξαν και φωτεινές εξαιρέσεις δημάρχων που με τη στάση τους, τις ιδέες τους και τις ενέργειές τους έδωσαν πάρα πολλά στον τόπο  τους και  κυρίως έδωσαν ελπίδα και προοπτική  για το μέλλον.
Ένας από αυτούς, ο Φανούρης Οικονομάκης, επί  12ετία στο τιμόνι της λειτουργίας του δήμου Ρούβα, έχει να επιδείξει πολύ σημαντικό και σπουδαίο έργο στο χώρο των υποδομών, στον τομέα του πολιτισμού, της προστασίας του περιβάλλοντος, της βιώσιμης ανάπτυξης και σε άλλους τομείς. Μία απλή επίσκεψη στο δήμο Ρούβα μπορεί να πείσει και τον πλέον δύσπιστο για του λόγου το αληθές.
Αφού πέρασαν  12 χρόνια παραμονής του «Καποδίστρια» στην αυτοδιοίκηση και πριν καλά-  καλά προλάβει να ενηλικιωθεί, έρχεται ο «Καλλικράτης» για να τον εκτοπίσει και στη θέση του να δημιουργήσει μεγαλύτερα αυτοδιοικητικά σχήματα με καινούριες υπηρεσίες και νέα δεδομένα με στόχο να συμπληρώσει τα κενά και να βελτιώσει τις ατέλειες που υπάρχουν.
Η νέα κατάσταση έχει μεγαλύτερες απαιτήσεις από τους ανθρώπους που ασχολούνται με την αυτοδιοίκηση οι οποίοι θα κληθούν να αντιμετωπίσουν όχι μόνο την καθημερινότητα και τα προβλήματα που γνωρίζαμε μέχρι  σήμερα, αλλά και αυτά της νέας εποχής και της σύγχρονης κοινωνίας που θέλουν ειδική γνώση και μελέτη για την επίλυσή τους.
Στις εκλογές της 7ης Νοεμβρίου καλούμαστε να εκλέξουμε δήμαρχο αυτόν που πραγματικά μπορεί, έχει ιδέες, διάθεση και μεράκι για να αντιμετωπίσει τη νέα αυτοδιοικητική πραγματικότητα που δημιούργησε ο «Καλλικράτης».
Εμείς πιστεύουμε ότι καλύτερα από όλους ο Φανούρης Οικονομάκης είναι αυτός που μπορεί να αντιμετωπίσει τη νέα κατάσταση και να ανταποκριθεί στο δύσκολο ρόλο του δημάρχου στο νέο δήμο Γόρτυνας χωρίς να υποτιμούμε την αξία και την ικανότητα κανενός.
Γι’ αυτό το λόγο, αισθανόμενοι την ευθύνη απέναντι στους δημότες και στον τόπο μας γενικότερα, συνταχθήκαμε μαζί του και στηρίζουμε την υποψηφιότητά του με την κάθοδό μας στις εκλογές της 7ης Νοεμβρίου ζητώντας από τους πολίτες  του δήμου Αγίας Βαρβάρας να στηρίξουν και αυτοί με την ψήφο τους ως δήμαρχο Γόρτυνας τον Φανούρη Οικονομάκη.


Υποψήφιοι δημοτικοί και τοπικοί σύμβουλοι Αγίας Βαρβάρας



Ανωγειανάκη Μαρία του Σταύρου
Γαρεφαλάκης Νικόλαος του Βασιλείου
Δρετάκη Καλλιόπη του Ευαγγέλου
Καζινάκης Ιωάννης του Μιχαήλ
Καλαϊτζάκης  Γεώργιος του Δημητρίου
Καμπιτάκη Ηλέκτρα – Βασιλική του Γεωργίου
Καμπιτάκης Γεώργιος του Νικολάου
Καμπιτάκης Νικόλαος του Ανδρέα
Καταντωνάκης Νικόλαος του Γεωργίου



Κοκολάκης Παναγιώτης του Ηλία
Παπουτσάκης Ζαχαρία του Ανδρέα
Σαβουϊδάκη Μαρία του Αθανασίου
Στεφανάκης Χαράλαμπος του Γεωργίου
Τιτομιχελάκης Εμμανουήλ του Γεωργίου
Χασουράκη Ιωάννα του Γεωργίου
Χριστοδουλάκη Άννα του Νικολάου

Μερικές Σκόρπιες Ιδέες



Έχουμε προαναφέρει ότι ένα αναπτυξιακό πρόγραμμα σε ένα δήμο χρειάζεται επιστημονική τεκμηρίωση σε συνδυασμό με συμμετοχικές διαδικασίες.
Όμως μέχρι να συμβεί αυτό θα πρέπει να καταρτιστεί ένα επιχειρησιακό πρόγραμμα (προβλέπεται και από το νόμο) και το οποίο θα πρέπει να εφαρμοστεί μέχρι και την κατάρτιση του αναπτυξιακού προγράμματος .
Σ αυτά τα πλαίσια θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί τα παρακάτω:

           i.          Γεωργική Σχολή Μεσσαράς                                                                           
·        Η γεωργική σχολή Μεσσαράς θα μπορούσε να ξαναπαίξει το σημαντικό ρόλο που έπαιζε παλαιότερα στην περιοχή, όχι κατ ανάγκη με το ίδιο αντικείμενο. Έχει τεράστια περιουσία-γεωργικές εκτάσεις οι οποίες είτε δεν αξιοποιούνται πλήρως είτε είναι εγκαταλελειμμένες. Η χρήση σήμερα ανήκει στο ΕΘΙΑΓΕ.
·        Η πρότασή μας είναι σε ότι αφορά τα κτίρια να λειτουργήσει σαν ένα κέντρο το οποίο θα προωθεί την απασχόληση στην περιοχή του δήμου. Δηλαδή θα παράγει ιδέες για την δημιουργία κοινωνικών επιχειρήσεων στα πλαίσια της κοινωνικής οικονομίας επεξεργάζεται τις ιδέες αυτές σε σχέση με την εφαρμογή τους και τη βιωσιμότητά τους ,θα οργανώνει και θα εκπαιδεύει τους νέους ανέργους της περιοχής, την υλοποίηση(εφαρμογή) αυτών των επιχειρήσεων, θα τους βοηθά στην εξεύρεση οικονομικών ενισχύσεων, στη διαφήμιση και διάθεση των προϊόντων τους, ενώ σημαντικό πόλο μπορεί να έχει στον επαγγελματικό προσανατολισμό των νέων γενικότερα εφαρμόζοντας ολιγοήμερα εκπαιδευτικά προγράμματα.

·        Σε ότι αφορά στις γεωργικές εκτάσεις αυτές να παραχωρηθούν στο νέο δήμο, και αυτός με τη σειρά του να παραχωρήσει την χρήση σε συνεταιρισμό που θα δημιουργήσει και που θα αποτελείται από νέους ανέργους της περιοχής, με σκοπό την καλλιέργεια, τυποποίηση και πώληση βιολογικών προϊόντων, αλλά και στην απασχόληση σε νέες εναλλακτικές μορφές καλλιέργειας. Θεωρούμε ότι οι γεωργικές εκτάσεις που σήμερα σχεδόν ρημάζουν, μπορούν να απασχολήσουν με την μορφή που περιγράψαμε του συνεταιρισμού περίπου 50 με 60 νέους της περιοχής. Προτείνουμε αυτές τις μορφές απασχόλησης(κοινωνική οικονομία συνεταιρισμοί) γιατί  θέλουμε οι όποιες ενέργειες να υπηρετούν τον στόχο που σε άλλο σημείο έχουμε θέσει, δηλαδή σε μια κοινωνία αλληλοβοήθειας και αλληλεγγύης. Οι παραπάνω μορφές απασχόλησης προϋποθέτουν σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, συνεργασία και αλληλοβοήθεια, και δεν έχουν μόνο σκοπό το κέρδος.

Αρχαιολογικός Χώρος Γόρτυνας
Ίσως είναι το σημαντικότερο συγκριτικό πλεονέκτημα της περιοχής.
Όπως είναι σήμερα δεν αποδίδει στην περιοχή ανάλογα με το μέγεθος της αξίας του.
Γόρτυνα
Εμείς εκτιμούμε ότι η περιοχή θα πρέπει να αποκτήσει ξανά περιηγητές και όχι τουρίστες όπως σήμερα.
Θα πρέπει ο αρχαιολογικός χώρος να οργανωθεί με τέτοιο τρόπο,(αρχαιολογικό πάρκο, διαδρομές περιπατητικές η ποδηλάτου, που θα συνδέουν τα σημαντικά ανασκαφέντα σημεία) ώστε να είναι ελκυστικές για τον επισκέπτη.
Οι οικισμοί που είναι κοντά (Αγ.Δέκα, Μητρόπολη) θα πρέπει να αποτελέσουν μέρος του αρχαιολογικού πάρκου, αφού και οι ίδιοι κρύβουν μέσα τους πολύ σημαντικά σημεία τα οποία ο περιηγητής θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να τα δει.
Θα πρέπει να συνεχιστεί η ανασκαφική έρευνα ιδιαίτερα σε σημεία όπως το Θέατρο της Γόρτυνας το οποίο μπορεί να γίνει επίκεντρο πολιτιστικής δράσης. Ο επαρχιακός δρόμος μπορεί να σχεδιαστεί ξανά και σε σχέση με τον νέο οδικό άξονα που οδηγεί στη Μεσσαρά. Είναι αδιανόητο σήμερα , επαρχιακός δρόμος να κόβει στη μέση μια από τις σημαντικότερες εκκλησίες (Βασιλική) της Ελλάδας αλλά και τις παλιότερες στο χωριό Μητρόπολη.

        ii.            Τα Αστερούσια βουνά και ρίζα του Ψηλορείτη
Κέντρο Ενημέρωσης Δάσους Ρούβα
Μας δίδουν την δυνατότητα να αποτελέσουν την αιχμή του δόρατος για εναλλακτικές μορφές τουρισμού. Νομίζουμε ότι ο νεός δήμος μπορεί να χαρακτηριστεί και να αναδειχθεί σαν τέτοιος, ο δήμος δηλαδή των εναλλακτικών μορφών τουρισμού (θρησκευτικός, φυσιολατρικός, παρατήρηση πουλιών, φαράγγια, σπήλαια, περιπατητικές διαδρομές) διαθέτει μοναδικά στοιχεία που χρειάζεται όμως να αναδειχθούν και να αποτελέσουν σημεία ενδιαφέροντος. Να σημανθούν μονοπάτια (π.χ δρόμος της Ευρώπης στο Ληθαίο, φαράγγια να γίνουν προσβάσιμα, να συνδεθούν αρχαιολογικοί χώροι μεταξύ τους σε όλο το δήμο (Πρινιάς, Αγ.Θωμάς κ.λ.π) εγκαταλελειμμένοι οικισμοί θα αναβιώσουν και μοναστήρια θα αναλάβουν ρόλο π.χ σε σχέση με την κρητική διατροφή θα μπορέσουν μαζί και με άλλες δραστηριότητες να αναβιώσουν δυο τρείς εγκαταλελειμμένοι οικισμοί που βρίσκονται διάσπαρτοι στο δήμο.
      iii.            Εκπαιδευτική φάρμα
Εδώ θα μπορούσαμε να έχομε μια πιλοτική παρέμβαση. Να οργανώσουμε με πρωτοβουλία του δήμου δύο η τρεις κτηνοτροφικές μονάδες από την αρχή εκπαιδεύοντας νέους ανθρώπους που πρώτη φορά ασχολούνται, στις οποίες εκτός από τη βιολογική εκτροφή ζώων και παραγωγή προϊόντων , να δίδεται η δυνατότητα σε σχολεία, μαθητές, οικογένειες, ή σε όποιον άλλο θέλει να μπορεί να διαμένει στο χώρο της κτηνοτροφικής μονάδας για κάποιες μέρες συμμετέχοντας σε όλες τις δραστηριότητες της.

       iv.            Η Αγορά του Αγρότη                                                                                         
Ελαιόμυλος-Πολιτισμός της Ελιάς και του Λαδιού - Μουσείο στη Γέργερη
             Η περιοχή του νέου δήμου διαθέτει πολλά μικροκλίματα και πολλά μικρο περιβάλλοντα που θα μπορούσαν να παράγουν μοναδικής ποιότητας γεωργικά βιολογικά προϊόντα η διάθεση των οποίων θα γίνεται σε υπαίθρια αγορά δίπλα στο νέο δρόμο της Μεσσαράς . Αυτό θα βοηθήσει τους παραγωγούς που μέχρι τώρα πουλούσαν τα προϊόντα τους στα χωριά μέσα από τα οποία περνούσε μέχρι τώρα ο δρόμος.

Διδακτικές Φάρμες







Διαφοροποίηση της  αγροτοκτηνοτροφικής οικονομίας με τη δημιουργία ενός πρόσθετου εισοδήματος στο κτηνοτρόφο με τον ίδιο να παραμένει κτηνοτρόφος και να προσθέτει στην καθημερινότητα του διάφορες υπηρεσίες όπως εκπαίδευση, ενημέρωση, συμμετοχή κυρίως και της εστίασης, διαμονής κατά δεύτερο. Εδώ τοποθετείται  η ιδέα της διδακτικής φάρμας που μπορεί να τα συνδυάσει όλα αυτά αλλά κυρίως μπορεί να γίνει η κιβωτός όλου του κτηνοτροφικού πολιτισμού που χάνεται, μηχανισμός ισορροπίας και λήψης αποφάσεων αλλά και αλληλεγγύης μιας απίστευτης κοινωνικής δυναμικής αγρό-κτηνοτροφικής οικονομίας.
Βασικός μοχλός διατήρησης του κτηνοτροφικού πολιτισμού είναι η σήμανση, ανάδειξη των παλιών μητάτων, οι πυκνόκτιστες μάντρες και οι τράφοι,   να αναδειχθούν ως μνημεία πολιτιστικής και ιστορικής κληρονομιάς , να καταγραφούν και να ενταχθούν σε προγράμματα αναστύλωσης και προστασίας, με δυνατότητα επισκεψιμότητας
Η φάρμα θα είναι επισκέψιμη από τα σχολεία και τους επισκέπτες και θα διαθέτει δικά της προϊόντα για επί τόπου κατανάλωση μαζί με την ενημέρωση τους για το πώς αυτά φτιάχτηκαν και τι θρεπτικές ιδιότητες έχουν.
Θα διαθέτει μικρό τυροκομείο μικρό χώρο εστίασης και γιατί όχι διαμονής.
Επίσης η διδακτική φάρμα μπορεί να βρει μια πολύ καλή εφαρμογή και στην γεωργία αναδεικνύοντας όλη την παράδοση της Κρήτης σε αγροτικά προϊόντα υψηλής ποιότητας μα οικολογικές μεθόδους καλλιέργειας.

Τι θα κάνουμε για τα χωριά μας


Πιστεύουμε ότι ο κάθε Δημότης όπου κι αν μένει και στο τόπο που μένει θα πρέπει να δέχεται ένα ελάχιστο εγγυημένο επίπεδο υπηρεσιών.
Αυτό το επίπεδο θα προσπαθήσουμε να εξασφαλίσουμε .
Θα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι ανεξάρτητα από πού θα προέρχονται (από ποια παράταξη δηλαδή) οι τοπικοί σύμβουλοι, πρόεδροι τοπικών και δημοτικών κοινοτήτων ,εκπρόσωποι κοινοτήτων εμείς θα τους βλέπουμε το ίδιο και θα κάνουμε ουσιαστική τη λαϊκή συνέλευση που προβλέπει ο νόμος στην τοπική κοινότητα και για εμάς αυτή θα αποφασίζει.
Σε δύο άξονες θα κινηθεί η παρέμβαση μας στα χωριά του Δήμου μας .
Ο ένας είναι η ποιότητα ζωής ,δηλαδή θέλουμε ο Δημότης- κάτοικος του κάθε χωριού,να αισθάνεται καλά στον τόπο του .
Δηλαδή θα πρέπει να έχει:
o       Νερό να πίνει ,καθαρό και ελεγχόμενο.
o       Αποχέτευση με βιολογικούς καθαρισμούς.
o       Όμορφο και καθαρό περιβάλλον(αναπλάσεις, ανακύκλωση                                σκουπιδιών, καθαρούς κοινοχρήστους χώρους).        
o       Ένα γιατρό δίπλα του όταν αρρωστήσει.
o       Μια κοινωνική υπηρεσία (ΚΑΠΗ, Βοήθεια στο σπίτι. Κ.η.φ.η) .
o       Σχολείο για τα παιδιά του.
o       Παιδικό-βρεφικό σταθμό για να μπορεί να δουλέψει.
o       Χώρους κοινωνικών συναντήσεων.
o       Αθλητικούς πολυ-χώρους σε κάθε χωριό.   
o       Ενδο- δημοτική συγκοινωνία για να μπορεί να μεταβαίνει στο διπλανό χωριό που θα υπάρχει η αντίστοιχη υπηρεσία.
Internet Cafe - Θερινό Σινεμά Γέργερης
Επειδή κάποια από τα παραπάνω δεν μπορούν να γίνουν σε κάθε μικρό χωριό, θα γίνει τέτοια χωροταξική διευθέτηση αυτών των υπηρεσιών ώστε να εξυπηρετούνται όλοι οι κάτοικοι το ίδιο. Αυτή η χωροταξική κατανομή θα είναι μικρότερη του πρώην Δήμου π.χ  μια ομάδα χωριών στα Αστερούσια ,μια τα υπόλοιπα του Δήμου Κόφινα.
Ο δεύτερος άξονας αφορά όλες εκείνες τις δράσεις που θα δώσουν τη δυνατότητα στα χωριά μας να αναδείξουν τα πλεονεκτήματα που έχουν και που σε πολλές περιπτώσεις οι δράσεις αυτές συμπληρώνουν  άλλες δράσεις του υπολοίπου Δήμου.
Π.χ σε πολλά χωριά υπάρχουν σημαντικές αρχαιότητες
Χρειάζεται να αναδειχθούν και να γίνουν ελκυστικές για τους επισκέπτες .
Ελαιόμυλος-Μουσείο Ελιάς, Δ. Ρούβα
Σε άλλα χωριά υπάρχουν άλλα σημεία που μπορούν να αναδειχθούν και να γίνουν ελκυστικά π.χ Δάση ,Φαράγγια, μοναστήρια, μικρές παραλίες ,εγκαταλελειμμένοι οικισμοί ,μονοπάτια.
Π.χ δράσεις που έχουν σχέση με την ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα ,εμψύχωση και ανάπτυξη βιολογικής καλλιέργειας με τοπικές ποικιλίες κηπευτικών σε μικρο-περιβάλλοντα που δίνουν μια ιδιαίτερη ποιότητα.

Π.χ αξιοποίηση πολιτιστικών στοιχείων αντιπροσωπευτικό παράδειγμα “τα Αποκριγιώματα στο Ρούβα”.
Αποκριγιώματα, Δ.Ρούβα
Π.χ αξιοποίηση μυθολογίας .
Ληθαίος-Ευρώπη-Ταύρος (Δίας).
Ένα μονοπάτι κατά μήκος του Ληθαίου βασισμένο σε αυτό το μύθο.
Π.χ σε πολλά χωριά υπάρχει πρόβλημα άρδευσης, αλλού χρειάζεται καλή διαχείριση νερού, αλλού μικρά φράγματα, αλλού εμπλουτισμός και αλλού άνοιγμα γεωτρήσεων.    

Κοινωνική Οικονομία και Τοπική Αυτοδιοίκηση



ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ – ΤΟΠΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ

Αυτό που είναι πολύ σημαντικό για μας, που παρεμβαίνουμε στη πορεία ενός τόπου, από θέσεις εξουσίας (τοπική αυτοδιοίκηση, κράτος, κ.λ.π.) είναι να γνωρίζουμε ποιος είναι ο στόχος.  Να μπορούμε δηλαδή να φανταστούμε πως θέλουμε σε βάθος χρόνου τον τόπο και το κυριότερο, πως σ’ αυτό το χρόνο φανταζόμαστε την κοινωνία στην οποία παρεμβαίνουμε.
Όταν παρεμβαίνουμε στο τόπο με όποιο τρόπο (ένας δρόμος, ένα κτίριο, κ.λ.π.) αυτό επηρεάζει και τους ανθρώπους.   Δηλαδή την κοινωνία.  Αυτό ενώ φαίνεται αυτονόητο στην πράξη δεν φαίνεται να ισχύει. Αυτό επομένως που θα θέλαμε είναι να έχουμε αυτή τη παραδοχή και άρα αυτό που κάνουμε, να γίνεται συνειδητά και προς τη κατεύθυνση του σχεδιασμού που έχουμε κάνει για το πως θέλουμε την τοπική κοινωνία, πως τη φανταζόμαστε σε ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.
Αυτό δηλαδή που χρειαζόμαστε είναι να συμβαίνουν τα αυτονόητα. Φαντασία, σχέδιο, στόχος.
Στις μικρές τοπικές κοινωνίες με την όποια «αυτοδιοίκηση», θεωρούμε υπάρχουν περιθώρια  και βέβαια αρκετός χώρος για να υπάρχουν ακόμα τα παραπάνω αυτονόητα.  Ίσως σ’ αυτές τις κοινωνίες και ιδιαίτερα της υπαίθρου της Ελλάδας, μπορούν να αποδειχτούν σημαντικά με εμφανή αποτελέσματα σε σχετικά μικρούς χρόνους.
Μπορούμε δηλαδή να επηρεάσουμε αυτές τις κοινωνίες και πρέπει να το κάνουμε συνειδητά.  Δεν αγνοούμε το τρόπο και τις δυνατότητες που μπορούν να επηρεάζονται αυτές οι κοινωνίες από υπερτοπικές εξουσίες κράτος, Ευρωπαϊκή Ένωση, παγκοσμιοποίηση, κ.λ.π. Όμως στην εφαρμογή αυτές οι εξουσίες έχουν κενά, που μπορούν να καλυφθούν από τη τοπική αυτοδιοίκηση. Από μικρές δηλαδή παρεμβάσεις που μπορούν να έχουν εναλλακτικές κατευθύνσεις.
Κυρίως στην ύπαιθρο Ελλάδα αλλά και στις πόλεις σε κάποιο βαθμό διατηρούνται στοιχεία που προβιομηχανικά χαρακτήριζαν τις τοπικές κοινωνίες και που τις όριζαν σαν κοινότητες. Τέτοια στοιχεία είναι η αλληλεγγύη, η αλληλοβοήθεια, η συλλογικότητα, οι σχέσεις των ανθρώπων μεταξύ τους, η σχέση ισορροπίας μεταξύ ανθρώπινης δραστηριότητας και φύσης.  Αυτά τα στοιχεία θα μπορούσαν και σήμερα να αποτελούσαν στοιχεία μιας εναλλακτικής μορφής ανάπτυξης των σημερινών τοπικών κοινωνιών και θα πρέπει να περιέχονται στο σχεδιασμό της τοπικής αυτοδιοίκησης για την πορεία των τοπικών κοινωνιών.
Η κοινωνική οικονομία, που σήμερα βρίσκεται στο προσκήνιο κυρίως γιατί εμπεριέχεται σαν όρος σε προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ στην Ελλάδα ο τρόπος και μορφές εργασίας είχαν στοιχεία αυτά που λέμε σήμερα κοινωνικής οικονομίας και δεν εννοώ τους συνεταιρισμούς μόνο, αλλά και τον τρόπο που  λειτουργούσαν οι αγροτικές, κτηνοτροφικές κοινωνίες της Ελλάδας στη προβιομηχανική εποχή.
Θυμούμαι δηλαδή, και γω ακόμα, «τα κοινάτα» και «τις


πατούλιες[1]» στη δική μας περιοχή, τη συνεργασία των γυναικών για να παράγουν μετάξι, τη συνεργασία των αγροτών για να οργώσουν τα χωράφια τους, όταν τους ήταν αδύνατο να διαθέτουν ζευγάρι από αγελάδες (είχε μια ο καθένας), την συνεργασία σε περιόδους «βεντέμας» δηλαδή τους «δανεικούς» και αυτό συνέβαινε μεταξύ οικογενειών, που ανέπτυσσαν σχέσεις μεγαλύτερες κα ισχυρότερες από αυτές της συγγένειας αίματος.
Αυτά εξακολουθούν να «επιζούν» στη συνείδηση των σημερινών κατοίκων της υπαίθρου, σε βαθμό ικανό, να μπορούν εύκολα  να επανέλθουν ξανά και να μπορέσουν να αποτελέσουν τα στοιχεία μιας κοινωνίας που επιδιώκουμε.
Ο τομέας λοιπόν της κοινωνικής οικονομίας θα πρέπει για την αυτοδιοίκηση να είναι επιδίωξη, στο τομέα της απασχόλησης, παρ’ ότι έχει πολύ λίγο χώρο η ίδια σ’ αυτό το τομέα (αρμοδιότητας και αναλογίας οικονομικών πόρων).  Εμείς έχουμε μια τέτοια κατεύθυνση στη δική μας περιοχή, παρ’ ότι είμαστε ένα μικρός Δήμος 2.400 κατοίκων με κύριες απασχολήσεις την γεωργία, την κτηνοτροφία, μικρές επιχειρήσεις μεταποίησης. Δηλαδή αυτό που προσπαθούμε είναι να εμψυχώσουμε και να οργανώσουμε μορφές απασχόλησης που εμπεριέχουν ή διατηρούν ή προϋποθέτουν τα παραπάνω στοιχεία δηλαδή το συνεργατισμό, την αλληλοβοήθεια, τη συλλογικότητα, το συνταίριασμα της ανθρώπινης δραστηριότητας και της φύσης. Δηλαδή μορφές που ενώ προϋποθέτουν οικονομικό αποτέλεσμα για να υπάρξουν, αυτό δεν είναι αυτοσκοπός, αφού έχουν και άλλες προϋποθέσεις που είπαμε παραπάνω.
Αυτό λοιπόν που πρώτα απ’ όλα προϋποτίθεται είναι η πολιτική βούληση. Δηλαδή θα πρέπει αυτός που έχει μια εξουσία να έχει και να θέλει αυτή τη πολιτική κατεύθυνση, δηλαδή το Δημοτικό συμβούλιο στην περίπτωση της αυτοδιοίκησης α’ βαθμού ή η κυβέρνηση στη περίπτωση του κράτους.
Λιμνοδεξαμενή Γέργερης
Αυτό που επίσης είναι πολύ σημαντικό είναι το πώς αυτή η πολιτική βούληση θα συγκεκριμενοποιείται και το κυριότερο πως θα γίνεται πράξη. Σήμερα η αυτοδιοίκηση έχει πολύ μικρή συμμετοχή και δυνατότητα στο τομέα της απασχόλησης. Αυτό που γίνεται σήμερα με τα επιδοτούμενα προγράμματα, είναι η παρέμβαση ή βοήθεια σε κάποιον αφού αποφασίσει να ασχοληθεί ή να ενταχθεί σε κάποιο πρόγραμμα. Από ένα κρατικό ΟΑΕΔ που βρίσκεται στην έδρα του νομού και σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις έχει ένα ή δύο παραρτήματα σε μεγαλύτερα χωριά. Αυτό όμως που είναι σημαντικό είναι ένας «ΟΑΕΔ» να γνωρίζει καλά τους ανθρώπους του άρα θα πρέπει να είναι μικρής χωρικής εμβέλειας και βέβαια να τους κάνει ικανούς να απευθυνθούν σε αυτόν. Οι άνθρωποι, που έχουν πρόβλημα ανεργίας συνήθως έχουν και αδυναμίες στις δυνατότητες για αξιοποιήσει ευκαιριών. Άρα πολύ σημαντικό στοιχείο είναι η εμψύχωση. Που μπορεί όμως να γίνει σε πολύ μικρό τοπικό επίπεδο, που παρέχει δυνατότητες γνώσεις των ανθρώπων που έχουν τέτοια προβλήματα. Ο κυριότερος εκφραστής είναι το κράτος  μέσω του ΟΑΕΔ. Εμείς θεωρούμε ότι σε κάθε Δήμο χρειάζεται να λειτουργήσει μια μικρή ομάδα ανθρώπων επιστημονική – ένας τοπικός ΟΑΕΔ με παράλληλη κατάργηση του κρατικού ΟΑΕΔ που θα:
1.    παράγει ιδέες για απασχόληση (επιχειρηματικές δραστηριότητες, κ.λ.π.).
2.    θα επεξεργάζεται αυτές τις ιδέες.
3.    θα εμψυχώνει ανθρώπους που ενδιαφέρονται γι’ αυτές τις ιδέες – απασχολήσεις.
4.    θα δραστηριοποιείται σε θέματα επαγγελματικού προσανατολισμού.
5.    θα καταρτίζει και θα οργανώνει ομάδες με  συνεργατική συνειδητοποίηση.
Ανάπλαση Πλατείας, Απομαρμά
Σήμερα αυτό λείπει από την αυτοδιοίκηση όχι τόσο λόγω έλλειψης αρμοδιοτήτων  (θα μπορούσε να βρει κανείς νόμιμο τρόπο να το κάνει) όσο για έλλειψη οικονομικών πόρων στήριξης τέτοιων δραστηριοτήτων αφού σήμερα αυτοί διοχετεύονται στο κρατικό ΟΑΕΔ.
Οι όποιες εξαιρέσεις υπάρχουν, υπάρχουν μόνο μέσα από ελάχιστα ευρωπαϊκά προγράμματα, στα οποία οι ΟΤΑ έχουν διεκπεραιωτικό ρόλο και που πολλές φορές ακόμη και εδώ ο κρατικός ΟΑΕΔ μπαίνει εμπόδιο στην εφαρμογή τους (π.χ. γυναίκες της υπαίθρου δεν χαρακτηρίζονται άνεργες) ή που υπεισέρχονται άλλες παράμετροι (π.χ. πελατειακές σχέσεις) που αποπροσανατολίζουν τις προσπάθειες.
Αυτή την έλλειψη την καλύψαμε εν’ μέρει με το γραφείο κοινωνικών υποστηρικτικών υπηρεσιών (ευρωπαϊκό πρόγραμμα) που δυστυχώς σταματάει τη λειτουργία του. Σε σχέση με τη κατάρτιση αυτή σήμερα προσφέρεται κυρίως από τα Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης τα οποία χρηματοδοτούνται από ευρωπαϊκά προγράμματα  που όμως γίνονται άκαιρα, χωρίς σύνδεση με δυνατότητα απασχόλησης, όταν δηλαδή δεν χρειάζονται με αποτέλεσμα να δημιουργείται μια εξαρτώμενη επιδοτούμενη ομάδα ανθρώπων.
Εμείς όσες φορές χρειάστηκε να καταρτισθούν άνθρωποι τους οποίους οργανώναμε σε ομαδικά σχήματα απασχόλησης, έπρεπε να πληρώσουμε για να έχουμε την εκπαίδευση που θέλουμε στο χρόνο που τη θέλουμε.
  Η νομική μορφή που μια ομάδα ανθρώπων θα μπορούσε να οργανωθεί στα πλαίσια της κοινωνικής οικονομίας, αυτό δηλαδή που θα μπορούσαμε να πούμε κοινωνική επιχείρηση σήμερα στην Ελλάδα δεν υπάρχει.  Η μόνη περίπτωση που έχουμε στην Ελλάδα κοινωνικών επιχειρήσεων είναι οι ΚΟΙ.Σ.Π.Ε. (Κοινωνικοί Συνεταιρισμοί Π.Ε.)
Εμείς χρησιμοποιούμε τη νομική μορφή του συνεταιρισμού που είναι πολύ κοντά στη κοινωνική επιχείρηση κυρίως οι ολιγομελείς συνεταιρισμοί που εργάζονται όλα τα μέλη τους και που μπορούν να διασφαλίσουν την ομαδική συνοχή και κυρίως τη δημοκρατική διαδικασία απόφασης που είναι πολύ σημαντικό στοιχείο.
Αυτό που προκύπτει από την έλλειψη αυτή είναι πιστοποίηση της κοινωνικής επιχείρησης και επομένως η απουσία στοχευμένου υποστηρικτικού πλαισίου π.χ. οικονομικής ενίσχυσης αυτών των επιχειρήσεων κυρίως στην έναρξη τους, στην αρχή της λειτουργίας τους.  Αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι η ενίσχυση των όποιων μορφών έχουμε μόνο από στοχευμένα ευρωπαϊκά προγράμματα (π.χ. equal) ή μαζί με όλες τις άλλες επιχειρήσεις μέσω αναπτυξιακού  νόμου ή μέσω ευρωπαϊκών προγραμμάτων.  Δεν έχουμε δηλαδή στοχευμένα προγράμματα οικονομικής στήριξης από αυτοδιοίκηση, κράτος, τράπεζες κ.λ.π. χρηματοδοτικούς φορείς.
Αν θεωρήσουμε σήμερα, ότι η μορφή του συνεταιρισμού ή της αστική εταιρείας μη κερδοσκοπικής αποτελούν μορφές με χαρακτηριστικά κοινωνικών επιχειρήσεων, στο υπάρχον νομικό πλαίσιο ελάχιστα υποστηρικτικά στοιχεία υπάρχουν.
Εμείς χρησιμοποιούμε πολύ τη δυνατότητα που παρέχει ο κώδικας Δήμων και Κοινοτήτων (παρ.3 αρθ.192 Ν. 3463/06)[2] για την απευθείας ενοικίαση χώρων που ανήκουν στο Δήμο, με ενοίκιο που καθορίζεται από επιτροπή π.χ. χώρος στέγασης εργαστηρίου της κοινωνικής επιχείρησης ή ενοικίαση αναψυκτηρίου ή ενοικίαση κινητών π.χ. έπιπλα, οχήματα.
Επίσης μας δίδεται η δυνατότητα εφ’ όσον υπάρχουν οικονομικοί πόροι μέσω ΚΕΚ της κατάρτισης των ομάδων ή με τη βοήθεια πανεπιστημίου (π.χ. εκπαιδευόμενη ομάδα που ανήκει σε συν/σμό εναλλακτικών μορφών τουρισμού, σε θέματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης) ή ετοιμάζουν το απαραίτητο εκπαιδευτικό υλικό. Βέβαια μέσα από τη χρήση των προγραμματικών συμβάσεων .
Δεν έχουμε όμως τη δυνατότητα απευθείας αγοράς υπηρεσιών από επιχειρήσεις κοινωνικής οικονομίας.  Επομένως εδώ θα μπορούσε να διευκολυνθεί η κοινωνική επιχείρηση για απευθείας ανάθεση εργασιών η προμηθειών ή ακόμη  και εκτέλεσης έργων εφ’ όσον πρόκειται για τέτοιου τύπου επιχείρηση ή οποία φυσικά θα πρέπει να πιστοποιείται σαν κοινωνική επιχείρηση.
Νομίζω ότι η πρωτοβάθμια αυτοδιοίκηση (ιδιαίτερα οι δήμοι της ενδοχώρας) αποτελεί ιδανικό χώρο για την εφαρμογή πολιτικών με πρόταγμα την κοινωνική οικονομία. Εκτός όμως από τη βούληση θα πρέπει να δοθεί ή να διεκδικηθεί και η δυνατότητα.


[1] Μορφή μικρού συνεταιρισμού, που συναντούμε στην Κρήτη με επίκεντρο το μιτάτο, ετήσιας διάρκειας ή και παραπάνω, όπου μικροϊδιοκτήτες, συνένωναν το κεφάλαιο τους (ζώα) ή την εργασία τους μ’ ένα πολύ ενδιαφέρον σύστημα κατανομής των κερδών που υπολόγιζε το ίδιο την εργασία με το κεφάλαιο, για τη μεταποίηση του γάλακτος ή άλλων προϊόντων που παρήγαγαν από τη κτηνοτροφική τους δραστηριότητα.
[2] Στο Δήμο μας έχουμε εμψυχώσει τρεις συνεταιρισμούς – συνειδητά στη κατεύθυνση της κοινωνικής οικονομίας.
·        Το Συνεταιρισμό «Ιδαία Γη» - μετέχουν δέκα γυναίκες και τυποποιούν τοπικά προϊόντα.
·        Το Συνεταιρισμό «Ιδαίες» - μετέχουν επτά γυναίκες και κατασκευάζουν με παραδοσιακές τεχνικές πανέρια, καλάθια, ξύλινα παιχνίδια και χρηστικά αντικείμενα.
·        Το Συνεταιρισμό «Ανέγνωρο» εναλλακτικών μορφών τουρισμού  – μετέχουν δέκα νέοι της περιοχής και ασχολούνται με εναλλακτικές μορφές τουρισμού, περιβαλλοντική εκπαίδευση και οικοτουρισμό.

Ποιά Ανάπτυξη Θέλουμε

 ΠΟΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΘΕΛΟΥΜΕ



Θεωρούμε ότι ένας αναπτυξιακός σχεδιασμός, ένα αναπτυξιακό πρόγραμμα μίας περιοχής, δηλαδή τι θα πρέπει να γίνει μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, χρειάζεται επιστημονική

τεκμηρίωση. Δεν είναι απλά μια εμπειρική διαδικασία.
Δεν μπορούμε να κάνουμε ΄΄ότι κάνουν οι άλλοι΄΄ ούτε και ότι εξυπηρετεί προσωπικά συμφέροντα και φιλοδοξίες.
Λιμνοδεξαμενή Γέργερης
Εμείς θεωρούμε πως ότι και να γίνει στην περιοχή θα πρέπει να γίνει για όλους τους ανθρώπους το ίδιο, όπου κι αν ψηφίζουν όποια συγγενική σχέση κι αν έχουν ,για όλους τους τόπους το ίδιο, για όλα τα χωριά το ίδιο ,σε όποιο δήμο και αν ανήκαν πριν την συνένωση ,απ όπου κι αν κατάγεται ο δήμαρχος , ή οι δημοτικοί και τοπικοί σύμβουλοι.

Θεωρούμε ότι η ανάπτυξη θα πρέπει να έχει ολιστικό χαρακτήρα να μην είναι μόνο οικονομική ,αλλά και πολιτική και κοινωνική.Θεωρούμε ότι η ανάπτυξη θα πρέπει να είναι βιώσιμη ,
Πάρκο Λαϊκών Καλλιτεχνών Δ. Ρούβα
δηλαδή η όποια αξιοποίηση πόρων γίνεται (π.χ. νερού, δάσους, γης κ.λπ.) να είναι τέτοια ,που να επιτρέπει τη συνέχεια της ύπαρξης της.
Θεωρούμε ότι παρεμβαίνοντας σε ένα τόπο διαμορφώνουμε και τους ανθρώπους, διαμορφώνουμε την ίδια την κοινωνία .Γι αυτό λέμε ότι θα πρέπει εκτός από τον τόπο εκτός δηλαδή από  τα όποια έργα θα κάνουμε εκεί, θα πρέπει να φανταστούμε και  το πώς θα θέλαμε να είναι και η κοινωνία των ανθρώπων του.
Και ότι κάνουμε να οδηγεί συνειδητά στο στόχο ,αφού έτσι κι αλλιώς με ότι και να κάνουμε παρεμβαίνουμε στην κοινωνία .Είναι καλύτερα να το κάνουμε συνειδητά παρά ασυνείδητα.
Εμείς πιστεύουμε σε μια κοινωνία που η αλληλεγγύη ,η αλληλοβοήθεια ,η συλλογική προσπάθεια, οι ανθρώπινες σχέσεις ,το συνταίριασμα ανθρώπινης δραστηριότητας και φύσης θα πρέπει να είναι αξίες και αυτές οι αξίες θα πρέπει να τροφοδοτούνται συνεχώς με ότι και να κάνουμε.
Αυτές τις αξίες δεν είναι δύσκολο να τις βρούμε στις τοπικές μας κοινωνίες ,θα τις βρούμε ακόμη να υπάρχουν στα μικρά χωριά μας ,θα τις βρούμε να έρχονται από το όχι και τόσο  μακρινό παρελθόν μας.
Δουλειά μας είναι να τις ξαναθυμηθούμε και αυτό θα είναι απάντηση σε πολλά σημερινά κοινωνικά προβλήματα.
Ο νέος Δήμος Γόρτυνας πιστεύουμε ότι έχει τις δυνατότητες μιας τεράστιας ανάπτυξης ,με πολλά συγκριτικά πλεονεκτήματα που λίγες περιοχές διαθέτουν.

Τα Αστερούσια Βουνά , ΄΄το Άγιο Όρος της Κρήτης ΄΄ με τα πολλά ενδημικά φυτά και την άγρια πανίδα , οι καταπληκτικές ευτυχώς ακόμη παρθένες παραλίες, τα πανέμορφα φαράγγια, η πεδιάδα της Μεσσαράς ,η πάνω ρίζα με το δάσος του Ρούβα
Κέντρο Ενημέρωσης Δάσους Ρούβα
οι αρχαιότητες που εκτείνονται σε όλο το νέο Δήμο, τα σημαντικά μικροκλίματα και μικροπεριβάλλοντα της περιοχής  που εξασφαλίζουν ή μπορούν να εξασφαλίσουν μοναδικά προϊόντα  πρωτογενούς παραγωγής είναι τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του νέου Δήμου μας ,που μαζί με τους ανθρώπους μας μπορούμε να μπούμε  και θα μπούμε σε ένα νέο  δρόμο.

Ο υποψήφιος Δήμαρχος
Οικονομάκης Φανούριος

Οργάνωση του νέου Δήμου


ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΜΑΣ :     ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΕΓΓΥΗΜΕΝΟ ΕΠΙΠΕΔΟΥΠΗΡΕΣΙΩΝ    ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΔΗΜΟΤΗ    ΣΕ ΚΑΘΕ ΧΩΡΙΟ



ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΔΗΜΟΥ


Είναι ένα από τα σημαντικότερα θέματα που θα αντιμετωπίσει η Δημοτική αρχή.
Οι υπηρεσίες του Δήμου θα λειτουργήσουν σε τελείως νέα βάση ,που θα χαρακτηρίσει και τη πορεία του νέου δήμου στα επόμενα χρόνια.
Εμείς πιστεύουμε ότι οι υπηρεσίες του δήμου θα πρέπει να οργανωθούν με τέτοιο τρόπο, ώστε η εξυπηρέτηση των δημοτών να είναι καλύτερη από ότι ήταν πριν.
Η παράταξή μας Γόρτυνα –ανοικτή πόλη θεωρεί ότι ο νέος δήμος θα πρέπει να είναι όλος μια πόλη και σαν τέτοια θα πρέπει να την βλέπουμε.
Οι υπηρεσίες που προβλέπονται από το νόμο είναι:

  1. προγραμματισμού και ανάπτυξης
  2. οικονομική υπηρεσία
  3. τεχνική υπηρεσία
  4. Τεχνολογίας πληροφορικής και επικοινωνίας
  5. Διαφάνειας
  6. Νομικής υποστήριξης
  7. Διοίκησης διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού
  8. Άσκηση κοινωνικής πολιτικής και πολιτικών ισότητας των φύλων
  9. Περιβάλλοντος πολιτικής προστασίας
  10. Παιδείας, πολιτισμού, αθλητισμού, νέας γενιάς
  11. Γεωργίας ,κτηνοτροφίας και αλιείας

Εμείς πιστεύουμε ότι ο νέος δήμος θα πρέπει να ασχολείται με τα προβλήματα των ανθρώπων, δηλαδή τις τοπικές υποθέσεις. Η ανεργία π.χ. είναι δικό του τοπικό πρόβλημα. Η πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας και η πρόληψη είναι δική του υπόθεση.
Η εμψύχωση για συμμετοχικές διαδικασίες είναι δικό του έργο και θα πρέπει να γίνεται εφόσον βέβαια αποτελεί πολιτική της δημοτικής αρχής ,και για μας αποτελεί.

Τοπικές Κοινωνίες της Κρήτης σε μετάβαση. Εναλλακτικές μορφές ολοκληρωμένης κοινωνικής παρέμβασης.


 «Τοπικές  Κοινωνίες  της Κρήτης  σε μετάβαση.
Εναλλακτικές μορφές ολοκληρωμένης κοινωνικής παρέμβασης»

Η προσπάθεια μεταρρύθμισης της  Τοπικής Αυτοδιοίκησης  στηρίζεται μεταξύ άλλων στο επιχείρημα της διαμόρφωσης δυνατοτήτων ανάπτυξης ευρύτερων περιοχών.
Εάν με την ανάπτυξη δεν εννοούμε περιοριστικά μόνο  την τεχνική υποδομή   - η οποία ενώ είναι αυτονόητη, θα πρέπει και αυτή να εναρμονίζεται με τις κοινωνικές, πολιτισμικές, οικολογικές και οικονομικές επιδιώξεις – αλλά τη δημιουργία όλων των προϋποθέσεων για την εμφάνιση, ανάδειξη και απελευθέρωση δυνάμεων και πόρων στο επίπεδο των τοπικών κοινωνιών με κοινό στόχο τη  βελτίωση
Επεξεργασία Υγρών Αποβλήτων με φυσικά συστήματα, Δ.Ρούβα
των όρων ζωής των ανθρώπων ,με ταυτόχρονη εξασφάλιση των βασικών προϋποθέσεων μιας προοπτικής για τις επόμενες γενιές, τότε θεωρούμε απαραίτητη την προσπάθεια μιας σε βάθος καταγραφής και ανάλυσης όλων των δεδομένων που συνθέτουν τις τοπικές κοινωνίες σε αλληλεξάρτηση αλλά και σε σχέση με τις ευρύτερες κοινωνικές συνθήκες και διαδικασίες.



Η ανάγκη επιστημονικής ανάλυση και θεμελίωσης της πραγματικής κατάστασης στις τοπικές κοινωνίες έχει βεβαίως προ πολλού αναγνωριστεί τόσο σε άλλες χώρες, όσο και στην Ελλάδα. Ωστόσο, και όσον αφορά ιδιαίτερα στην Ελλάδα, η προσπάθεια ικανοποίησης αυτής της ανάγκης εξαντλείται κυρίως και συνήθως μόνο σε μια πρόχειρη στατιστική καταγραφή, σε γενικόλογες διαπιστώσεις των   οικονομικών δραστηριοτήτων και σε ένα κατάλογο κάποιων μέτρων που αφορούν σε έργα τεχνικής υποδομής, κατάρτισης, , κοινωνικών σχέσεων, κοινωνικών προβλημάτων, αντιλήψεων, στάσεων, αξιών, δυνατοτήτων και συνθηκών εργασίας και απασχόλησης, ούτε βέβαια προτάσεις για εναλλακτικές μορφές οικονομικής δραστηριότητας. Δεν αναλύεται και δεν προτείνεται τίποτα σχετικά με το πολιτισμικό γίγνεσθαι, ούτε βεβαίως θεματοποιούνται ζητήματα που σχετίζονται με τις ριζικές μεταβολές των τοπικών κοινωνιών, την εξαφάνιση θεσμών  και δικτύων , την ανυπαρξία προσπαθειών και πρωτοβουλιών για την δημιουργία νέων που θα αντιμετωπίσουν τα πρωτόγνωρα για τις τοπικές κοινωνίες προβλήματα, αλλά και τις προκλήσεις και ευκαιρίες που εμπεριέχει η κατάσταση κρίσης. Δεν γίνεται καμιά συστηματική ανάλυση και αναφορά στις κοινωνικές ανισότητες και τα φαινόμενα κοινωνικού αποκλεισμού. Επίσης δεν ερευνούνται σε βάθος ζητήματα που αφορούν στις προϋποθέσεις ανάπτυξης της κοινωνίας των πολιτών, της κοινωνικής συμμετοχής και του εκδημοκρατισμού του συστήματος τοπικής πολιτικής οργάνωσης. Και βεβαίως δεν μπορούν να προταθούν ανάλογα μέτρα και πολιτικές , ούτε να δοθούν απαντήσεις σε αυτά τα ζητήματα.
Βιολογικός Καθαρισμός Δ. Ρούβα
Ενώ  έτσι είχε η κατάσταση μέχρι σήμερα, είναι πιστεύουμε, με αφορμή την επιχειρούμενη μεταρρύθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αλλά και τις συντελούμενες ριζικές αλλαγές στις σύγχρονες κοινωνίες, εξαιρετικά επείγουσα η ανάγκη να ληφθούν όλα τα παραπάνω σοβαρά υπόψη. Η διοικητική συνένωση κοινοτήτων και οικισμών μιας ευρύτερης γεωγραφικής περιοχής που ρητά ή άρρητα σκοπεύει στην συγκρότηση ενιαίου οικονομικού, κοινωνικού, πολιτιστικού και πολιτικού χώρου θα οδηγηθεί αρκετά σύντομα σε αδιέξοδο εάν δεν ερευνήσει σε βάθος  όλα αυτά τα ζητήματα και δεν διαμορφώσει μια ανάλογη πολιτική. Αντιλαμβανόμαστε βέβαια την, εν μέρει δικαιολογημένη, στρεβλή κατανόηση της κοινωνικής έρευνας και την σύγχυση που επικρατεί γύρω από το αντικείμενο,  τη χρησιμότητα, αλλά και το πώς και ποιος μπορεί να κάνει μια τέτοια έρευνα, αλλά πιστεύουμε ότι υπάρχουν περιπτώσεις όπου αυτό έχει γίνει κατανοητό. Οι περισσότεροι δήμοι εξάλλου έχουν κατανοήσει ότι στην παρούσα συγκυρία βρίσκονται μπροστά σε μία πρόκληση ιδιαίτερα σημαντική. Το πώς θα την κατανοήσουν και τι θα πράξουν εξαρτάται και από τις δυνατότητες αναφοράς σε παραδείγματα ή σε εμπειρίες. Η φιλοδοξία αυτής της πρότασης είναι μεταξύ άλλων και αυτή: να προτείνει μια σοβαρή επιστημονική θεμελίωση της πολιτικής πρακτικής αξιοποιώντας την ελληνική και διεθνή εμπειρία από πρωτότυπα παραδείγματα,   να αποτελέσει η ίδια ένα πρότυπο αναφοράς και να προκαλέσει συζήτηση και προβληματισμό.
Βασική μας ιδέα είναι ότι οι τοπικές κοινωνίες έχουν μέλλον και μπορούν να αποτελέσουν χώρο ανάπτυξης και εφαρμογής μιας  κουλτούρας της δημιουργικής φαντασίας της δοκιμής, της ανησυχίας και της υπέρβασης στερεοτυπικών στρεβλών αντιλήψεων περί προόδου και ανάπτυξης. Ήδη σε άλλες κοινωνίες έχει αρχίσει μια ανάστροφη κίνηση και ένα έντονο ενδιαφέρον για τις τοπικές κοινωνίες, αλλά και στην Ελλάδα διαφαίνεται μια τέτοια μεταστροφή, αρκεί να διαγνωστεί αυτό και να διαμορφωθεί η κατάλληλη πολιτική. Μια οξυδερκής πολιτική που να υπερβαίνει το σύνηθες και να ανοίγει νέους δρόμους επεξεργαζόμενη την παρούσα κατάσταση στην ιστορική της διαδρομή και αντιλαμβανόμενη έγκαιρα τα όσα προμηνύονται. Η Ελλάδα είναι εξάλλου λόγω ιστορικών, πολιτισμικών και γεωγραφικών δεδομένων μια χώρα που κατεξοχήν αναπτύσσεται σε κατάσπαρτες μικρές ενότητες, γεγονός που έχει τις ενδογενείς δυσκολίες του, αλλά αποτελεί ταυτόχρονα και ένα συγκριτικό πλεονέκτημα, μια πρόκληση και μια δυνατότητα.
Η πολύχρονη εμπειρία με μικρές τοπικές κοινωνίες στην Κρήτη, αλλά και η συσσωρευμένη διεθνής εμπειρία μας δίνουν τη βεβαιότητα ότι αυτές οι κοινωνίες έχουν τεράστιες δυνατότητες. Αρκεί βεβαίως να διερευνηθούν επαρκώς. Η ανάγκη μεταφοράς πόρων, εξοπλισμού, τεχνογνωσίας, ίσως και εργατικού δυναμικού δεν αποκλείεται να είναι απαραίτητη. Πιο απαραίτητη ωστόσο είναι η ανάδειξη σε τοπικό επίπεδο όλων των υπαρχουσών προϋποθέσεων, μεταξύ των οποίων και των τεχνογνωσιών, αλλά και όλων εκείνων των πολιτισμικών παραγόντων, που εκτός από το ό,τι οι ίδιοι μπορεί να αποτελούν αντικείμενο εκμετάλλευσης, είναι αυτοί που εμποδίζουν ή διευκολύνουν την ανάπτυξη. Η εφαρμογή πολιτικών ανάπτυξης και η αποδοχή τους από τους κατοίκους εξαρτάται σχεδόν απόλυτα από τα πολιτισμικά δεδομένα μιας περιοχής. Η πολύχρονη εμπειρία μας σε τοπικές κοινωνίες της Κρήτης και ιδιαίτερα σε τέτοιες  με ιδιόμορφα  προβλήματα σχετικά με την συνολική κοινωνική και οικονομική κατάσταση υπογραμμίζει το επείγον μιας σοβαρής παρέμβασης.
Ωστόσο , λόγω ενδογενών συγκυριών αλλά και εξελίξεων συνολικά στην κοινωνία μας, αποδεικνύεται τα τελευταία χρόνια μια κρίση συνολική, που χαρακτηρίζει, κατά την άποψη μου, ολόκληρη την περιοχή της ορεινής κυρίως Κρήτης και δεν αποκλείεται να αφορά αυτή και άλλες παρόμοιες περιοχές σε όλη την Ελλάδα. Η κρίση στην συγκεκριμένη περιοχή οφείλεται γενικά στο γεγονός ότι βρίσκεται σε μια καμπή μετάβασης από μια «παραδοσιακή» σε μια «σύγχρονη» κατάσταση», που αφορά στην οικονομία, στον πολιτισμό, στην πολιτική, στην κοινωνία των πολιτών, στην  καθημερινή ζωή των ανθρώπων και στο σύστημα αξιών  και κοινωνικής συνείδησης των πολιτών.
Στο χώρο της οικονομίας έχει την απόλυτη κυριαρχία η κτηνοτροφία, ενώ παράλληλα η γεωργία, η μεταποίηση και η χειροτεχνία τείνουν να εξαφανιστούν – παρόλες τις δυνατότητες και την αξιόλογη παράδοση, που υπάρχουν σε αυτούς τους τομείς – και χωρίς να έχει αναπτυχθεί ένας τομέας των υπηρεσιών. Η ηγεμονική κυριαρχία της κτηνοτροφίας, που στηρίζεται σε ένα ανορθόδοξο και ανορθολογικό σύστημα επιδοτήσεων αφού ως γνωστό επιδοτείται ο αριθμός των ζώων και όχι η βελτίωση της παραγωγής, της παραγωγικότητας, της ποιότητας, της  πρωτοτυπίας και της υποδομής – η ανυπαρξία ενός ανάλογου συστήματος που να στηρίζει άλλες μορφές οικονομικής δραστηριότητας και απασχόλησης, όπως π.χ μεταποίηση, βιολογικές καλλιέργειες και παραγωγή, χειροτεχνία, τουρισμός και άλλες υπηρεσίες, οδηγεί σε μια προβληματική οικονομία, σε εξαφάνιση ή σε μη-εμφάνιση άλλων εναλλακτικών μορφών οικονομίας/ απασχόλησης. Επιπλέον εθίζει τις τοπικές κοινωνίες στο «βόλεμα», την απενεργοποίηση της φαντασίας , της μεγαλύτερης προσπάθειας, του πειράματος, της  ευρηματικότητας, της πρωτοβουλίας, της αναζήτησης δημιουργικών  διεξόδων, δημιουργεί ηγεμονικές και εγωιστικές στάσεις από την πλευρά της κυρίαρχης επαγγελματικής ομάδας, υποσκάπτει και διαβρώνει το παραδοσιακό ηθικό σύστημα αξιών και ιδιαίτερα την αλληλεγγύη / αλληλοβοήθεια, την συντροφικότητα, την κοινότητα, την κοινωνική συνοχή, την ειλικρίνεια, την ολιγάρκεια, την εργασιακή ηθική, την νομιμότητα και την αίσθηση δικαίου κ.λ.π. 

Βιβλιοθήκη-Σχολείο "Άνεβος" στη Γέργερη
Εκτός αυτού προκαλεί μια κρίση νομιμοποίησης των κρατικών και δημοκρατικών θεσμών και εξωθεί σε συμπεριφορές σύγκρουσης με τοπικούς, νομαρχιακούς και κρατικούς θεσμούς, καθώς και εναντίον μέρους της τοπικής κοινωνίας, αλλά και της ευρύτερης περιοχής, στο βαθμό και στο μέτρο που οι παραπάνω «θέτουν εμπόδια» ή αμφισβητούν τα «κεκτημένα δικαιώματα» και την κατεστημένη ηγεμονία.

Οι νέοι σε αυτές τις κοινωνίες και ιδιαίτερα οι άνδρες προσανατολίζονται κάτω από αυτές τις συνθήκες κύρια προς την κτηνοτροφία εγκαταλείποντας το (υποχρεωτικό) σχολείο – το μεγαλύτερο ποσοστό σε όλη την Ελλάδα – και επιπλέον ασκώντας πίεση συμβολικού κοινωνικού χαρακτήρα, διαμέσου στιγματισμού όσων θα προτιμούσαν να ασχοληθούν με «τα γράμματα και τον πολιτισμό», αλλά και προβολή της κυρίαρχης επιλογής ως της μόνης άξιας, η οποία εγγυάται   οικονομική άνεση, άνετη και ξεκούραστη ζωή και φυσικά κοινωνική καταξίωση. Οι νέες γυναίκες επιδίδονται στην εκπαίδευση με στόχο την φυγή από μια κοινωνία που φαίνεται να μην τις εκφράζει, γεγονός που βέβαια προκαλεί τεράστια προβλήματα στις ίδιες, αλλά και στην τοπική κοινωνία, η οποία αποστερείται έτσι από ένα ιδιαίτερα  σημαντικό τμήμα του πληθυσμού της απαραίτητο για την πρόοδο και την κοινωνική αρμονία.
Εκτός από τα παραπάνω δημιουργούνται, κάτω από αυτές τις συνθήκες κρίσης και κοινωνικής αποδιοργάνωσης, οι ευνοϊκές προϋποθέσεις για την εμφάνιση και την ένταση μορφών παραοικονομίας και απασχόλησης με αντικείμενα που οδηγούν στον εύκολο και γρήγορο πλουτισμό, σε μορφές αυταρχικής και βίαιης συμπεριφοράς και έχουν βέβαια δραματικές και επικίνδυνες συνέπειες.  Εάν μάλιστα προέκυπτε η περίπτωση να εκλείψουν οι επιδοτήσεις, κάτι που βέβαια δεν αποκλείεται, τότε υπάρχει ο βάσιμος φόβος η κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή να οδηγηθεί παντελώς εκτός ελέγχου. Αυτό θα οφείλεται βεβαίως στο γεγονός ότι ιδιαίτερα οι νέοι που θα έχουν αποκοπεί από παραδοσιακές ικανότητες / δεξιότητες και αξίες επαγγελματικού και  κοινωνικού χαρακτήρα θα διαμορφώσουν στρατηγικές και σχέδια ζωής περισσότερο ανομικού τύπου και λιγότερο θα επιχειρήσουν  μια επιστροφή την οποία εξάλλου έχουν βιώσει ως αδιέξοδη. Τα παραπάνω θα επιτείνονται λόγω της ανυπαρξίας ή της κρίσης θεσμών που να αντιλαμβάνονται τις  σύγχρονες αλλαγές και προκλήσεις κατά ένα εποικοδομητικό και δημιουργικό τρόπο και να εξοπλίζουν την τοπική κοινωνία με προτάσεις και σχέδια θετικής εκμετάλλευσης της νέας κατάστασης. Το σύστημα παραδοσιακών αξιών και προσανατολισμών κάτω από αυτές τις συνθήκες δεν είναι σε θέση  να αποκωδικοποιήσει δημιουργικά τις εξελίξεις και προκαλεί αντίθετα μορφές αυτοεγκλεισμού και εγκλωβισμού σε αμυντικές αντιδραστικές και αυταρχικές συμπεριφορές και απελευθερώνει ένα τεράστιο δυναμικό συγκρούσεων και ανορθολογικότητας. Το πολιτικό πρόβλημα και ο τρόπος διαχείρισης του μπορεί να κατανοηθεί στο παραπάνω πλαίσιο που επιγραμματικά σκιαγραφήσαμε.
Με δεδομένο ωστόσο ότι οι περιοχές αυτές διαθέτουν επαρκείς πόρους (φυσικούς και ανθρώπινους), αλλά και τις προϋποθέσεις για μια αξιοθαύμαστη εναλλακτικού χαρακτήρα συνολική ανάπτυξη: οικονομική, πολιτιστική και κοινωνική που να σέβεται και να χρησιμοποιεί δημιουργικά την παράδοση και το περιβάλλον, είναι νομίζω κατεπείγον να γίνουν κατ αρχήν δύο πράγματα:
Πρώτον να λυθεί το πολιτικό πρόβλημα είτε νομοθετικά,  είτε πολιτικό – διοικητικά, αφού βέβαια υπάρξει μια συστηματική διερεύνηση του προβλήματος με την συνεργασία όλων των εμπλεκομένων και κύρια των δημοκρατικών θεσμών εκπροσώπησης, δηλαδή των κομμάτων, κάτι που θα αποκαθιστούσε εξάλλου το χαμένο κύρος αυτών των θεσμών.
Δεύτερον να σχεδιαστεί, μετά από συστηματική έρευνα στην περιοχή, ένα ολοκληρωμένο, πρόγραμμα ανάπτυξης της ευρύτερης περιοχής και να περιλαμβάνει την οικονομία, τον πολιτισμό, την εκπαίδευση, επιμόρφωση, την κοινωνική ζωή και τα κοινωνικά προβλήματα, το περιβάλλον, την υγεία, την τεχνική υποδομή. Σε μια τέτοια δραστηριότητα θα μπορούσε να συμβάλει και το Πανεπιστήμιο Κρήτης.