Η εκπαίδευση και επομένως τα μέσα που αυτή παρέχεται δεν είναι και δεν πρέπει να είναι ξεκομμένη από τους υπόλοιπους τομείς , οι οποίοι συνθέτουν την ανάπτυξη μιας περιοχής. Πολύ περισσότερο δεν είναι μια τεχνοκρατική διαδικασία .Έτσι όπως εμφανίζεται αυτή την εποχή το θέμα των συγχωνεύσεων των σχολείων εμφανίζεται σαν τέτοια διαδικασία δηλαδή τεχνοκρατική και ειδικότερα μόνο οικονομικής διάστασης. Και μόνο για αυτό το λόγο θα έπρεπε να σταματήσει εδώ η συζήτηση.
Παρ όλα αυτά ακόμα και σαν διαδικασία τεχνοκρατική , εμείς θεωρούμε ότι όλοι οι πολίτες θα πρέπει να απολαμβάνουν ένα ελάχιστο εγγυημένο επίπεδο υπηρεσιών στον τόπο που μένουν χωρίς να ταλαιπωρούνται ή τουλάχιστον όταν αυτό γίνεται να γίνεται για όλους το ίδιο. Ιδιαίτερα όταν αυτές οι υπηρεσίες αφορούν τους τομείς της παιδεία και της πρόνοιας.
Ιδιαίτερα σε ότι αφορά στην εκπαίδευση η προσχολική αγωγή ,και η βασική εκπαίδευση (Γυμνάσιο, Δημοτικό) θα πρέπει να συμβαίνουν στον τόπο κατοικίας του άνθρωπου ή σε κάθε άλλη περίπτωση θα πρέπει να αναπτύσσεται από τον ίδιο το Δήμο ένα σύστημα ενδο-δημοτικής συγκοινωνίας ώστε σε ελάχιστο χρόνο οι δημότες να εξυπηρετούνται χωρίς έξοδα και ταλαιπωρία από υπηρεσίες που βρίσκονται σε διπλανά χωριά.
Επομένως ο Δήμος θα πρέπει με τη σύμφωνη γνώμη των τοπικών κοινωνιών να έχει ένα σχέδιο χωροταξικής διευθέτησης υπηρεσιών κυρίως πρόνοιας και βασικής εκπαίδευσης .
Ένα σχέδιο που θα εξυπηρετεί όλους το ίδιο.
Δηλαδή αν σε ένα οικισμό δεν έχουμε σχολείο , θα έχουμε ΚΑΠΗ ή παιδικό σταθμό.*
Σε ότι αφορά ειδικότερα τα σχολεία θα πρέπει να βρίσκονται σε τέτοια απόσταση ώστε ο μαθητής να μην έχει εξαντληθεί πρίν ακόμα πάει στο σχολείο. Ξεκινώντας πολλές φορές και μια ώρα πριν από το σπίτι ή επιστρέφοντας μια ώρα μετά.
Τα σχολεία της υπαίθρου δεν έχουν κυρίως το πρόβλημα του πλήθους των εκπαιδευτικών όσο το πρόβλημα της απουσίας των εκπαιδευτικών. Κι όταν αυτοί υπάρχουν στο σχολείο ,απουσιάζουν από την τοπική κοινωνία. Είναι πολύ σημαντικό οι εκπαιδευτικοί να είναι μέρος της τοπικής κοινωνίας ,να μένουν δηλαδή στον τόπο που διδάσκουν.
Το κράτος μπορεί να βοηθήσει σε αυτό παρέχοντας επιπλέον κίνητρα πχ επιπλέον μόρια ή επίδομα στέγης . Και ο Δήμος μπορεί να βοηθήσει σε αυτό πχ φτιάχνοντας ξενώνες για να φιλοξενούνται οι εκπαιδευτικοί με ένα συμβολικό ενοίκιο.
Θα μπορούσε και πάλι ο Δήμος να προβλέψει την λειτουργία (στα πλαίσια της κοινωνικής πολιτικής) υπηρεσίες για την συμβουλευτική στήριξη (ψυχολόγοι- κοινωνικοί λειτουργοί ) δασκάλων ,μαθητών και γονέων .
Αυτή η υπηρεσία θα μπορούσε να βοηθήσει σημαντικά στην πρόληψη κοινωνικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι τοπικές κοινωνίες.
Επιπλέον εκτός από την συγχώνευση των σχολικών μονάδων θα μπορούσαν να δημιουργηθούν και νέες εκπαιδευτικές μονάδες που η περιοχή έχει ανάγκη πχ σχολείο β’ ευκαιρίας ,τεχνολογική εκπαίδευση ,νυχτερινό σχολείο κλπ.
Όλα αυτά θα πρέπει να συμβαίνουν στην χωρική ενότητα του σημερινού Δήμου και θα πρέπει να σχεδιαστούν με βάση στοιχεία από τα παραπάνω και η υλοποίηση των οποίων θα πρέπει να διεκδικηθεί από εδώ και πέρα.
Οι από τα πάνω σχεδιασμοί δεν θα πρέπει να γίνουν δεκτοί.
*ένα παράδειγμα τέτοιων σχεδιασμών αποτελούσε ο πρώην Δήμος Ρούβα. Στον Πανασσό λειτουργούσε το ΚΗΦΗ (στο παλιό Δημοτικό σχολείο) στα Μετόχια λειτουργούσε ο παιδικός και ο βρεφικός σταθμός (στο παλιό Δημοτικό σχολείο), στη Νύβριτο το ‘’βοήθεια στο σπίτι’’ (στο παλιό κοινοτικό κατάστημα) στη Γέργερη το Δημοτικό, το Γυμνάσιο και το ΚΑΠΗ.
Οι πολίτες εξυπηρετούνταν με μικρά λεωφορεία τα έξοδα των οποίων καλύπτονταν από τα χρήματα που έπαιρνε ο Δήμος για την μεταφορά των μαθητών και από ευρωπαϊκά προγράμματα. Σε όλες τις δημοτικές ενότητες μπορούμε να έχουμε ένα τέτοιο σχεδιασμό, χωρίζοντας τις σε υποενότητες στο μέγεθος της Δημοτικής ενότητας Ρούβα, που χωροταξικά μπορεί να είναι ένα αποδεκτό μέγεθος γρήγορης και ίσης εξυπηρέτησης των Δημοτών. Σε λιγοστές περιπτώσεις η φυσιολογία του εδάφους ,η απόσταση μεταξύ των οικισμών και το οδικό δίκτυο μπορεί να αποκτήσουν ακόμη μικρότερη χωρική έκταση.Για να είμαστε πιο συγκεκριμένοι όλος ο νέος Δήμος Γόρτυνας θα μπορούσε να χωριστεί σε χωρικές ενότητες ποιότητας ζωής στις οποίες θα προσφέρονται υπηρεσίες παιδείας ,πρόνοιας ,δια βίου μάθησης, ιατρικής φροντίδας κλπ με βασική αρχή την παροχή ενός ελαχίστου εγγυημένου επιπέδου υπηρεσιών στους κατοίκους αυτών των ενοτήτων .
Ας πούμε ότι αυτές οι χωρικές ενότητες ,με την επιφύλαξη μιας έρευνας ανίχνευσης αναγκών αλλά και συζήτησης με τους κατοίκους των περιοχών θα μπορούσαν να είναι :
1.Η δημοτική ενότητα Ρούβα που περιλαμβάνει τους οικισμούς Γέργερη,Πανασσός , Νύβριτος , Μετόχια, Απομαρμά.
Εδώ υπάρχει πλήρης ανάπτυξη υπηρεσιών και μπορεί να είναι παράδειγμα για τις άλλες ενότητες.
2.Χωρική ενότητα που περιλαμβάνει τους οικισμούς Αγία Βαρβάρα ,Πρινιάς , Μούλια.
3.Άγιος Θωμάς ,Μεγάλη Βρύση ,Πρεβελιανά ,Χαράκι, Δούλι, Γέννα, Κόλενα.
4.Άγιοι Δέκα , Αμπελούζος ,Μητρόπολη ,Χουστουλιανά ,Πλάτανος ,Γκαγκάλες.
5.Απεσωκάρι,Βασιλική,Βαγιωνιά,Άγιος Κύριλλος,Κρότος, Λέντας, Βασιλικά Ανώγεια ,Πλώρα,Μιαμού.
6.Ασήμι,Στόλοι,Αποϊνι,Ίνια,Καστέλι,Ατσιπάδες ,Σωκαράς.
7.Στάβιες,Στέρνες,Φουρνοφάραγγο,Λούκια,Καπετανιανά,Διονύσι,Παναγιά.
Σε κάθε μια από τις παραπάνω χωρικές ενότητες θα μπορούσαν να λειτουργήσουν οι παρακάτω υπηρεσίες και μάλιστα σε διαφορετικούς οικισμούς δηλαδή ,νηπιαγωγείο, δημοτικό σχολείο, κέντρο κοινοτικής παρέμβασης (θα προσφέρει κοινωνικές υπηρεσίες σε όλες τις ομάδες πληθυσμού ,ανοικτή προστασία ηλικιωμένων ,ιατρικές υπηρεσίες, δημιουργική απασχόληση ,βιβλιοθήκη κλπ),βρεφονηπιακός σταθμός και φυσικά όλα αυτά θα συνδέονται με δημοτική συγκοινωνία. Όπου υπάρχουν Γυμνάσια στις χωρικές ενότητες θα πρέπει να διατηρηθούν.
Τα κτίρια που μπορούν να χρησιμοποιηθούν μπορούν να είναι τα παλιά δημοτικά σχολεία που τώρα δεν λειτουργούν και με μικρές επιδιορθώσεις μπορούν να γίνουν λειτουργικά.
Όσον αφορά τα χρήματα και που θα βρεθούν:
Αυτή τη στιγμή θα μπορούν να αξιοποιηθούν τέσσερα προγράμματα για κάθε ενότητα δηλαδή μπορούν να υπάρχουν έσοδα περίπου 3.300.000 ευρώ ενώ οι παραπάνω υπηρεσίες (με εξαίρεση νηπιαγωγείο, δημοτικό) στοιχίζουν κάτω από 2.000.000 ευρώ.
Σημαντική βοήθεια θα ήταν η αξιοποίηση των χρημάτων που θα δοθούν στους Δήμους για τη μεταφορά μαθητών. Δηλαδή τη μεταφορά θα αναλάβει ο Δήμος με δικά του μέσα. Έτσι θα έχει σημαντική εξοικονόμηση χρημάτων και επιπλέον προσφορά υπηρεσιών πχ ενδοδημοτική συγκοινωνία.
Μπορεί κάποιος να σκεφτεί ότι θα μπορούσαν να γίνουν λιγότερες χωρικές ενότητες όμως εμείς πιστεύουμε πως οι κάτοικοι της υπαίθρου θα πρέπει να μπορούν να απολαμβάνουν καλύτερες ποιοτικά υπηρεσίες ακόμα και από αυτούς των αστικών περιοχών για να μπορεί αυτό να γίνει πλεονέκτημα και σημαντικός παράγοντας για να κρατηθούν άνθρωποι στην περιοχή.
Ένας παρόμοιος σχεδιασμός θα μπορούσε να γίνει σε κάθε Καλλικρατικό Δήμο ιδιαίτερα της υπαίθρου.
